Therapietrouw bevorderen
di 24 oktober 2017, 12:11Bevorderen van therapietrouw middels coaching binnen de Fysiotherapeutische setting
Therapietrouw is een veelbesproken onderwerp binnen de fysiotherapie, met name over de lage cijfers die het kent. En dat terwijl het succes van fysiotherapeutische behandeling – praktijk en/of huiswerkprogramma- afhankelijk is van het commitment door de patiënt (Bassett, 2003). Jaarlijks bezoekt ruim 23% van de Nederlanders de fysiotherapeut, het aantal contactmomenten is gemiddeld 3,4 per persoon. Het commitment in het volgen van therapie blijkt echter laag: 65% van de patiënten committeert zich niet of gedeeltelijk aan het plan. 10% maakt de therapie niet af. Desondanks blijken de consumenten al jaren tevreden over de fysiotherapeut. Ze beoordelen de fysiotherapeut met een gemiddeld 8,0 (CBS, 2016).
Therapietrouw
Therapietrouw is het gewillig en continu volgen van de door de behandelaar voor geschreven behandeling door een patiënt of cliënt (Fawcett & Kupfer, 1995). Het is een dynamisch proces dat kan variëren over tijd en tussen individuen. Therapietrouw aan een revalidatietraject is inherent aan een lange termijn verbintenis. Om de positieve effecten van de fysiotherapie en het revalidatietraject te ervaren, is een constante mate van therapietrouw essentieel. Patiënten lijken niet in staat opgegeven oefeningen en programma’s uit te kunnen (blijven) voeren op middellange en lange termijn. Veelal gedragskenmerken spelen hierbij een rol. En/of de omgeving die iets van de patiënt ‘moet’. Met name programma’s van zes weken en langer geven een laag cijfer in therapietrouw.
Rol fysiotherapeut
De rol van de therapeut is ook veel besproken in de literatuur. De invloed van de fysiotherapeut om de patiënt te bewegen tot het opvolgen van adviezen en instructies omtrent een (huiswerk)programma is groot. De samenwerking tussen therapeut en patiënt is essentieel. De basis om de patiënt vanaf het eerste moment actief te laten participeren in zijn behandeltraject. Deze samenwerking zorgt ervoor dat de patiënt midden in zijn revalidatie staat. Dit versterkt het verantwoordelijkheidsgevoel van de patiënt. Ook het afstemmen van de doelen van de revalidant aan het programma ondersteunen dit gedrag. De fysiotherapeut dient te allen tijde bewust te zijn van de manier waarop hij communiceert (coacht). De ’taal’ die gesproken wordt moet afgestemd zijn op niveau en kennis van de patiënt. Wanneer dit niet het geval is wordt er langs elkaar heen gesproken. De kans dat de patiënt eerder afhaakt groot.
Communicatie
Communicatie is een onderwerp dat in de literatuur meermaals wordt aangedragen. Niet alleen de manier waarop de therapeut communiceert (te weinig of te veel informatie, begrijpelijke taal) maar ook dat de dialoog moet opgezocht worden. Te vaak is alleen de therapeut aan het woord om instructies, correcties te geven omtrent de uitvoering van een oefenprogramma en uitleg te geven over de pathologie die aan de klachten ten grondslag ligt.
Meer aandacht voor de persoon
Het afstemmen van je skills ten opzichte van de persoon die voor je hebt kan zorgen dat de boodschap aankomt en dat wederzijds respect wordt afgedwongen. Het betrekken van de patiënt in zijn revalidatie is in dit opzicht van belang. De vraag stellen als ‘hoe vind jij dat het gaat’ of ‘wat vind jij van de afgelopen week’ laten de patiënt nadenken en zichzelf te evalueren en beoordelen. Hierop kan de therapeut inspelen door met de patiënt volgens ‘incident methode’ alle stappen te doorlopen om inzicht te geven aan de patiënt waar zijn mogelijkheden tot verbetering liggen en wat daarvoor nodig is.
Ontwikkelingsgericht coachen
Daarnaast is er de mogelijkheid om vanuit het ontwikkelingsgerichte coachen de fasen van het persoonlijk ontwikkelingstraject te volgen, dit zijn zeven fasen die met de patiënt doorloopt. De duur van een dergelijk traject kost vaak veel tijd, een verandering is onderhevig aan vele factoren. Sommigen duren enkele weken, andere maanden of jaren. Soms een leven lang.
